Ω ήθη, ω Καιροί! Τουριστική Αστυνόμευση ή Τουριστική Συνείδηση

Κάποτε κτίζαμε το μέλλον του τουρισμού (και της χώρας) στις έννοιες “φιλοξενία και τουριστική συνείδηση”.

Η φιλοξενία, διαχρονικά διαλαλείται σαν εθνικός πλούτος και μέγιστο ηθικό αγαθό.

Η τουριστική συνείδηση διαχρονικά (μέχρι πρόσφατα) ήταν στα χείλη κάθε ομιλητή με κάθε ευκαιρία.

Δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι φιλοξενία και τουριστική συνείδηση αποτελούν μουσειακά στοιχεία.

Δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι αμφότερες “φιλοξενία και τουριστική συνείδηση” θα αντικατασταθούν με τον Αίαντα και την ολική αστυνόμευση. Που φαίνεται πως δεν έχουμε (ή δεν θέλουμε) τις λύσεις.

Επιπλέον, όποιος “κάνει τον ανήξερο” για το τί συμβαίνει στις τουριστικές περιοχές, μένει άκρως εκτεθειμένος.

Όποιος “κάνει πως δεν καταλάβει” ότι η εφαρμοσμένη πολιτική μετανάστευσης έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης, ίσως να τον συμφέρει η υπάρχουσα κατάσταση.

Καλούμαστε, σαν γνήσιοι φιλόξενοι και philoxenists  να αποδείξουμε ότι αμφότερες φιλοξενία και τουριστική συνείδηση είναι βαθειά ριζωμένες στο τρόπο ζωής μας.